asfaltın kızgınlığına düşen küçük yağmur taneleri gibi coz etti yüreğim
uzaktan mavi elbisesiyle çıkıverdiğinde evinin kapısından yağmur
|sapsarı güneşte yanarak beklemiştim yıllarca, ne zaman çıkacak diye|
görüverince aniden güneş yitti, sıcak bitti, serin bir rüzgâr doldu içime
kulaklarıma sular doldu, doldu…yavaşçacık bıraktım kendimi…
Flemenko ezgileri gibi kabarıp ulaştım mavi eteklerinin ucuna
sadece dokunduğumda yüzümde milyonlarca kır menekşesi…
kokularımız karışıp rüzgârlarla mavinin her yerine dağıldı…
Haldun Hakman
Ocak Ankara’sı 2006
Flemenkoda Su Yüreğim
Kategori:Yazılar ve Şiirler
İlk Yorumu Siz Yapın