BİR GECE DAHA

bütün beyazlıkları katettiğimi sanıp geldim
bu düşün tundralarına
ayaklarımda
korkunç bir çamur duruyor
her saniye
yavaş yavaş
yükseliyor…

gövdem işte şimdi neredeyse
bir bataklığa saplanıyor
başım yukarıda…

|ölüm sularıyla yıkıyan
yıkayıcı bir puhu ötüyor
geceye kanat kapatmış…|

gidiyor ne varsa inandığım
insana dair bir çığırtıyla
kanırtarak boğazını…

beynim SU !!! larıyla yıkıyor çığlığı
ve kendi sessizliği içindeki fısıltısını
fısıldıyor :
bir gece daha kendi mecrasında ölüyor…


Haldun Hakman