TARLA YÜZÜM

küçük burunlu ve kopçası burnunda
kırmızıyı arayan bir hayâl slüeti
süzülüp uykumun içine, sevgilere boğdu beni.

süzülen rüyâların bir damlasını elime alıp
aynı rüyâya yatmak istedim yeniden uykumda
çok gecikmiş bir klâkson sesiyle
küçücük bir kızın üstünde tekerlek izlerine
uyandım…

uyumak istedim yeniden ve bir ot içip uyudum
ağzımdan burnumdan ot topladılar rüyâmda
tam bir tarlaya dönmüştü yüzüm…

Haldun Hakman
2006 Ankara Ocağı