İçeriğe geç

HAYATA DOKUNDURMALAR

-I-

Bugün çok kar yağdı ve düşündüm
Perşembe günleri her zaman kar yağmadı
Her gün yürümedim
Hep okuyorum
Yeni tarzda şiir yazılmazmış…

Bu gün bütün karlara baktım
Gözüm ve pencere çerçevesi kadar
Odamdan, bembeyazdı görüntü
Arabalar çiğnedi, çıktım, yürüdüm
Çiğnenen ortadan…

Dönerken gazete almıştım
Düşürdüm
Karların içinde aramadım
Yitirdim…

Eve döndüm, sıcaktı
Soğuktu elimdeki gazete
Açıp okudum yitirdiğim gazeteyi
Yeni tarzda haber de yok bugün…

-II-

Perdeyi çektim
Kıçımı geriye uzattım
Baktım
İki çocuk kartopu oynuyor
Gece oniki sularında
Otobüs durdu önümsıra
Her yanı kar dolmuş
Üşüdüm
Bakakaldım iki çocuğa
Hern yanım kar doldu
Sımsıcak bakakaldım…

-III-

Bir evden
Ağarmış sabahlardan
Kararmış akşamlardan
Neyin nasıl olduğu bilinmeyen günlerden…

Bakılan bir pencere açıklığından görülen
Şeylerin hepsinden ibaret bir yaşamdan
Cayılmamış ve caymanın acısından bakarak
Yazdım bütün bunları…

|Evinden ayrılmanın acısıyla bırakıveriyor belki
Şair, not defterini sokağa, ya da yabancı bir odaya…
Oda biraz karanlıktır tam o sıra…|

-IV-

Bir çocuk annesinin bileğini sıkarak
Pazar arabasına bakıyor merak içinde
Kımıldamaya başlayan bir hareketsizlik
Maskesini çıkarıyor çığlık çığlığa…

-V-

Mum ışığı canlanıyor ve gölgeler
Duvarın her gözeneğinde salınıyor
Nefes alıp veren bir kozmos`u üflüyor…

Üşümek bile üşütemiyor! …

Yanmak bu alevlerden ibaret ateşe
Soğuk deriyi büzen bu buzdağı`na! …

-VI-

Kalkıp yürümek son`a*
Rastgele bir kadının kasığındaki damarı
Çekip çıkarmak
Yapıştırmak dudağa
Gözleri parçalanmış kan fışkırışı
Her yer, her oda, her sokak,
Çatılarına dek utanıyorken evler
Bu karanlık kırmızıda
Kupkuru gözlerle izlemek karanlığı…

-VII

Çoktandır senden ayrıyım
Kaç…

Niye üflüyorsun soluğunu yüzüme
Kaç…

Vakit varken kaç en uzağa…

-VIII-

Ay`ın ayaklarını kırdım
Yürüyemiyor geceler
Güneş kangren olmuş
Batamıyor, doğamıyor
Damarlarım akıyor
Görmüyor göz…

-IX-

Ölüyor|mu| öz ?


Haldun Hakman
1980 Ankara

Not: Bir tekrar şiiri (“sanal” bir ortamda yazılmış idi – ya da “sanal” bir ortam tasarlanmış idi – ancak “sanal” ortam sanıldığı gibi internet ortamı değildi, biraz elektrikle filan ilgisi olsa da tamamen beyindeki elektronik devrelerin şehir elektriğinin devreleriyle ilşkisinin yarattığı “sanal”lıkla ilgili idi).

Kategori:Yazılar ve Şiirler

İlk Yorumu Siz Yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir