YAZ ( I ) LAR HEP BİTER

yaz(ı)lar hep biter
oysa yaşamak gerek
bir ağaç kökünde tutunarak
canlılara alışarak
dönüşerek onlara hatta
yaz(ı)lar hep biter…

kötülük yalnızca yaz(ı)larda mı
yaz(ı) bitince kötülükler de biter mi?

bütün bir kış boyunca düşüneceği
bir kötülük armağan ediyor işte şimdi
düşüncesi ona: yaz(ı)lar hep biter…


Haldun Hakman
Ankara – Sonsuz bir zaman