İçeriğe geç

HRANT`a YÜREĞİMİN TOPRAĞINDA MEZAR AÇTIM

“BU ülke`de biz de `zenci`ydik Hrant, oysa; “ZENCİLER BİRBİRİNE BENZEMEZ” derken Attila İlhan ne denli haklıydı.
____________________

gözüm ağrıyor
sözüm kilitleniyor
ne zaman baksam aynaya
özünden utanıyor gözüm…

insanlar güvercin adımlarıyla yürüdü
benim özüm ağrıdı her adım atan insanda…

hrant`a diyeceğim şey kalmadı
o gitti gider
bu iş bitti biter yeniden !

kimse özümde değil
olamaz zaten
ne ki son sözüm:

bu topraklar seni
ne yazık ki
sindirip
özümleyemez hrant !

değil mi ki
daha önce de kustu
bu topraklar en aydınlık yüzleri
suratımıza !

yüreğimde uyu hrant
yüreğim vatan benim
yüreğim dünya benim
yüreğim topraklaştı
orada uyu hrant…

tüm sevgili yoldaşlarımın yanına yat usulca
yüreğimde.

SU!!! saçsın beynimiz toprağımıza.

Haldun Hakman
Ankara Ocak 2007

Kategori:Yazılar ve Şiirler

İlk Yorumu Siz Yapın

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir