SÖZÜN EYLEM OL|MA|MASI ÜZERİNE – TARİH BİLİNCİ

gitgide dağılan küçük hâreler gibi dağıldı sevgi
kimse kimsenin gözlerine doğrudan bakamıyordu artık
uzaklıkların yakınlıklarına gelip giden bir sevgi dalgası
ağır basıyordu ve boğuluyordu ilişkiler bu uzak yakınlıklarda…

oysa sevgi en yakınla yalınca yaşanan duygu ve bilincin adıydı
en yakın ise en uzaklıklardan değil en yakınlıklardan
yabancılaşmayı aşabilecek bir tarih bilincinden oluşurdu…

|açık, yalın ve dürüst idi sevgi
öz-bilinç, öz-güven ve öz-saygı içerirdi…|

tarih bilincine daha çok kuş uçurmak gerekir uzaklıklardan
biriksin kuşlar ve o muhteşem göçüne başlasın diye artık…

sözün eylem olması neredeyse güncellik tarafından unutturulmuştu
her sözün ardında duran eylem yerine binlerce başka sözdü…

kimse sözlerinden tâviz vermezdi
öyle ya söz söylemeyi öğrenmişti…

|geçmişteki sözler yerine gündeki sözler önemliydi…
gelecekte de nasılsa güncel sözler edilebilirdi…
dün-bugün ve yarın diyalektiği yıkılıyordu tarih bilincinden yoksun sözlerde…|

ânı yaşıyorlardı !

Haldun Hakman – Ankara
Şubat-6-2007