“VİŞNE BAHÇESİ”-(*)

vişne bahçesinin
toprağı çürüdüğünde
mor gözlerle görülür
tüm vişneler
renksizleşir
vişne sevgisi…

göze yen|il|miş bir yumruk gibi
kaçar boğaza sözler…

kimse bilemez di ki o anda
yengi sözleri edilirken
vişneden dişler kamaşacak ve tam o sıra
güneş bahçeye düşecek!…

|Çehov, sanırım bu durumu en iyi bilendi…|

vişne bahçesinde
bir gece geçirmek gerek
paradoksu anlayabilmek için
vişne çürükleriyle dolu bahçede
ağacın üstündeki vişneleri düşünerek…

bir gece, sadece bir gece
yenilen|en| vişne olmak gerek…

|ağaçları sökmedikçe kökünden
kucağınıza kolayca yaslanmaz
ama toprak çürümüşse!…|

vişne meyvesini dalından koparmak bazen
insanı hayattan koparmak denli zordur…

tüm hoyratlığıyla boyar vişne, ağızları…

Haldun Hakman
Şubat-2007 Ankara

(*) Anton Çehov`a saygılarımla.