YEŞİLİM AMAN !

sırasız bir yakarmanın tam sırasıydı bağırdım; ah!!!- diye
et koparan bir acıda uzun süre durup; ah!!!-ımı geri aldım…
senin acına bağırıyordum sadece senin acınla vardım ey insan!

sanıyordum ki senin acından az bir acıya sahiptim ben
hani anlatıyordun ya benim memleketim çok yeşildi eskiden
ben de kendi memleketimi yeşil sanıyordum ya ama sana sevgimden
en yeşildin, en yeşil memleketteydin, en yeşilleneceksin sen, diye
hep bağırıyordum ama sen çoktan sarık takmış gezerken ben sarığa küskün…

bilmedin beni yeşilim, yeşilim, yeşilim aman!

Haldun Hakman
Ekim 15 Ankara 2007