ACININ KÖR PENÇELERİ

Kör pençeler gibi tırmalıyor acı
Saniyelere giydirilen gölgeler yürüyor sürekli
Bir gölge yürüyüşü tertiplenmiş beyinde
Köktenci bir toplaşma bu…

Hücreleri kaplayan bir kalkışmaya dönüşmüş
Karşı-devrimci bir ayaklanma sanki…

Sevginin devrimci gücü birleşemiyor
Kopuk kopuk, her yana süratle dağılıyor
İletişimsiz devinimlerinde ayrı ayrı
P a r ç a l a n ı y o r…

Ay yükselirken bütün parçalar
Gözlerinin
Önünde
U ç u ş u y o r…

Toplamaya yetişemiyor kollar
Çaresizce
Y o r g u n c a

Sabahın güneşine eriyor bütün uykular…

Bütün uykular gözlere kaçıyor
Beyinden sürekli bir boşluğa
Kapkara lekeler düşüyor…

Yetişemiyor sevgi bunları
A y ı k l a m a y a…

Ankara- sonsuz bir zaman
Haldun Hakman