ağaçların akasyalarını soymak gerekti kendi yalnızlığına
köpeklerin havlamalarını kesmek gerekti kendi ısırığına
çok geldi ağaçlar üstüne diye korkmamak gerekti doğaldan
doğal olanı korumak bir yana doğmak gerekti her an yeniden…
doğmayan ölür yeniden- yeniden doğmak istercesine sancılanır
ölmek gibidir o yüzden çünkü aynı anda olur her ikisi de…
kapat gözlerini ve düşün artık ağaçların akasyalarını
ağzına alıp çocukluğuna götürdüğün o dişleri, hani çiğnerken…
bir de şimdiki dişlerini düşün, yaşlanmışsın ve henüz ölmemişsin
sanki yeniden doğmak gibi ölüme ilerliyorsun sevinçle ve kıvançla
çünkü hep sevmişsin hayatındaki o üç ünlemli SU!!! yu…
kapat gözünü alan ışığa şimdi ve bak karanlıktan çıkan rüyana
seni sevebilecek tek şey beyninle oynadığın o oyundur ve sen ancak
beynindeki o güzel düşü sevdin; düşüşün rüyaya eşdeğer kılındığında
yükseleceksin bir melek gibi meleklere inanmasan da o sen olacaksın
gerçek hayatta…
sen insan olmaya çalışansın çünkü…
Ankara.2008.Ekim.25
Haldun Hakman
İNSAN OLMAYA ÇALIŞAN
Kategori:Yazılar ve Şiirler