Bildim Sanırım

1
Sorusuz sarardım
Bir sabahın mavisini
Görürken gökte.

İnsana sevdam
uzaklaşmış bir bulut
İçimi yaktı.

Ne SU! ! !
Ne toprak
Yağmıyor sabahın
Kararmış bölgesine.

2
Gittim gebe
Kendi içime
Kayboldum.

Yokmuyum?

|Varoluşu kanıtlayacak
eylemsiz bir tek söze bile yokum ! |

3
Gittim kendi içime
Gitmekteyim
Vardım mı menzilime?

Bu gidişle ne menzil var ne akıl
Kayboluyor menzilin kendisi bile.

4
Duy
İnsan:

Erincimin
En özünde
Seni sevdim

Huzursuzluğumda da.



5
Ben İnsanım.

Başedemem mi
El kuralını yıkan
Akıl ötesiyle
Berisiyle ?

Böyle dememe bakma insan
Başetmenin tek yolu
Ölmekli bir çiçek açtırmaktır
Doğada

6
Doğa doğurgan
Ve ölüngendir kendinde
Kimse doğayı yaratamaz

Doğasındadır bu insanın da
Gelişmişliğini yaratan…

Ve isterse özünü bitirebilecek
Tek canlı
Gene insandır.

7
Usulca uzaklaşmayı
Kendinden bilir
İnsan.

Eğer anlamazsa
Kendinden bil
Bilemezsin ya.

8
İlençli soytarılar çıkıyor
Kendi söyleminde ‘tanrıcılık’ oynuyor.

Kendi başparmak kuralını yaratmış
Bir Homo Sapiens Sapiens olarak
Söz veriyorum kendime:

|Artık sizinle
Kalmayacağım !|

Sevinin dünya dümbelekleri
Vurun sesinizi tam göbeğine
Hayatın
Ben sizinle olmayacağım.

9
Sözün öz olduğunu hiç görmemişler
Eylemin kafasını her saniye
Binbir kere söz ile kıranlar
Sözü yalan dolan sayanlar :

|Sizi
Sanırım
Bildim.|

Bildim de
Eşik atlatmadan
|Korkarım eşik yokmuş|
Kendimi eşiklerde saydım!

Haldun Hakman