ŞAKAYIKLARIN ÖLÜMÜ

şakayıklar cam ardında kaldılar
şeffaf bakışlara camda kırıldılar
yoksa uyaklı kaçışlardaki sorular
ardını erkenden mi koruyordular…

|bilmedim hiç diyemem, bildiklerimi unuttum|

sızılarla suları eşleştirip dökerdim başıma
yunmak ve arınmak için kendi sızı ve sularımla
eziyet ederdim kendime – bir tür çin işkencesi…

|bilerek yaptım hiç diyemem, şimdi herşeyi anımsadım|

kimler kimlerin üstüne çıktı
sevgi yoksunluğuyla boşalırken
kalan sadece kum ve denizken başbaşa…

|kapamadım gözlerimi şakayıkların ölümüne, hiç korkmadım da…|


Kasım 2005 Ankara
Haldun Hakman