DOĞA FAŞİZME KESİYOR KENDİNİ YANIP DÖNEREK

küçücük bir çocuk görmüştüm, ayağı çarıklıydı
yürüyordu köylü köylü tarlaların ekiminden önce
büyüdüğünde tarlayı unutmuş anlağıyla çiğniyordu
kent sokaklarını…kap kaç akıllar alıyordu
önceki abilerinden, sonraki abileri ise onu her gün öldürüyordu…

küçücük çocuklar görüyorum her gün ayağı çıplak
köprülere yatırıyorlar kiralık bebekleri ve dileniyorlar
kim bilir nerelerden gelip nerelere gidecekler diye sormadan
bakıyorum gözlerine
göz kapakları çok kapalı ağlamayan o çocukların…

bir damla su!!! bırakıyorum günün herhangi bir saatinde
yetmiyor bu kirlenmenin ağlayışına doğa artıkları…

doğa faşizme kesiyor kendini

yanıp dönerek !

Haldun Hakman
Ankara-2006-Temmuzumsu…