ERASMUS VE DELİLİĞE ÖVGÜ

1. Şiir (!)

Sürecin kırmızılığını salla
düşür aklına kuş tüyü yastık…

Kapalı mekândan fırla
sokaklarda koş yalınayak…

Eşek kuyruğuna tutunmuş
çocuk sümüğü dünya
içine kaçacak hep…

İşçi tulumunun içinde oynaşan isteklerden
başka kırmızı çıkarıp yak dünyayı
makina bilyesinde…

Olmazsa dönmez çarklar
gözüne vuran kırmızı yalazaların akıntısı
çarkı kırık dünyanın dönmesi gibidir…

|Hem dünya yuvarlak
hem makina bilyesı gibi
kendi etrafında döndürür hayatı…|

Kopar at saç telindeki
o onmazcasına genetiği
kısa kesmen çare değil çayırları
yoksa tek akla kalıp kalırsın…

Kısa akılların ucundaki makas düşüncelerle
aşık filan olursun
aşıklığı hiç bir şey kesmez…

Döner kolları bu düzeneğin
bilyenin etrafında…

Koparıp atmaklar ile uçmaklar arasında
kısalır akıllar zırhları yırtınca bir kere…

Hani kapanacaktı kalkanlar derken
kabak çiçeğinden bile erken açıverir
sormadan gitmeyeceğin tek uzama…

Aşkın sevgisindeki delilikle
sevgiye varacak aşkın akılsızlığındaki
muhteşem akıl…

Yok tek şey daha söylemeye gerek yok
işte koparılıp atılıyor günlerin köpüğü
bir dahaki sefere aynı tartışmalarla…

|Gebeliğiyle
sevgi doğurmayacak aşklara heyecanlanıyor
insan gene işte…

2. Düzyazı (!)

Karmakarışık yazmaklar düşüncenin
karmakarışıklığı değildir. Aksine yalınlığı bozmamak için acele eden beynin isyanlarına kapanan çiçeklerin solmasından korkan bilincin
tarihsemesidir. Esinle akınlar yapılır aklın tâ ortasındaki bilinç adlı beneklere.Bu esinlerin ötesinde yatan tek dünyalı, aşkların geçici hevesleriyle bezenir…Ölür ve dirilir yeniden, dirilmesini ölmeklerle açıklayan tek şey tarihsizlikse, o zaman birileri en sevgiye lâf eder de eder; çünkü şimdi aşk ve aşık odur

Peki şimdi sen nesin insan ?

…

Haldun Hakman
Sonsuz Bir Zaman Ankara

Not: Erasmus`a en derin saygılarımla…