SONSUZUN SEVGİSİ

1.

At kendini bulutlu uçurumlardan aşağı çocuk
Başında essin rüzgârlar hep, cayma çocuk
Sevgiye taklalar atarak yaşa sen güzel çocuk…

Güzelliği kendini attığın uçurum bulutlarından topla
Karnına rüzgâr gibi girsin yağmurun akışı
Taklalarınla yaşa sen çocuk, çok yaşa
Yaramazım, şımarığım, çocuğum, sevgilimsin
Seni bu kadar sevmesem uçurtmanın ipini keser miydim?

Ben şimdi yalnız başına bir havada, uçurtmayım,
Çocuk, döneceğim senin elini tutup,
Beni uçurduğun, güzel salınımlara sürüklediğin yere,
Başımla birlikte, başımı ağırlaştırıp, geleceğim,
Sana yüreğimdeki bir çekirdek kadar dolu sevgimle…

2.

Uçsam da gitmeyeceğim saçlarının arasından
Gözlerinin karasındaki pırıltılara doğacağım yeniden
Dağların arasında dudak büzeceğim çocukça, ama
Yürekle gözüme ışıtacağım bilincimdeki devrimi
Koparacağım dağlardan o en keskin çığlığı
S e n i s e v i y o r u m SU! ! !

3.

Seni sevme talimleri yapıyorum her göz kırpmamda
Ellerimi boşlukları dolduracak denli dolduruyorum
Sevgi bilincine yazdığım manifestoları bile, tekrar
Tekrar buruşturup atıyorum…

Tek ve gerçek manifestom senin gözlerinde gördüğüm
Güneşin ışınlarıydı
Gece olunca yıldızlara bırakıyorum sana nöbetimi
Güzel şarkıları okusunlar diye…

4.

Vuruluyorum akşam ikizi günlerin bilincine
Kilitlemiyorum sevgimin tetiğindeki bilinci
Gözümü ayırmıyorum gezden, arpacıktan
Hedefim belli, vuracağım seni sevdam
Alacağım, dağlara kaçırmayacağım ama
Dağları senin önünde diz çöktüreceğim…

5.

Şimdi işte bir şafak atıyor nabzımda
Kaç tane yoldaş varsa o kadar aydınlık
Koparacak sanki damarlarımdaki akışı
Saçılacak gözlerim etrafa
Ağlıyorum, evet yoldaş akışına
Gözündeki o güzel bakışına ağlıyorum
Kaç kere vurulduk biz bu aşka diye
El bağlamadan ağlıyorum…

Evet ağlıyorum
Üzerine mühür vurulmamış
Devrimci yüreğimin derinine kapanıp
Katıla katıla ağlıyorum.

…

Burada başlamayan burada bitmez.

Haldun Hakman
Sonsuz Bir Zaman-Ankara