KEDİLERİN AĞITI

kediler yürüyordu ayak izlerini bırakarak arkada
karlı bir ormanda tüm kayın ağaçları kesilmişti
yalnızlık yürüyüşüne uyanmış adamlar kapkara gözlerle
sabaha bakıyorlardı ve uyanmak çok eskidendi sabaha…

ev yoktu ve tüm pencereler siyaha bürünmüş kadınlar gibi geceydi
soru yoktu ve tüm çocukların dillerini kesmek içindi uzun bıçaklar..

tek başına kalanın yalnız olmadığına ağladı güneş sabah sabah
doğdu üstüne tüm acılı ve üşümüş kedilerin ağıtıyla birlikte…

Haldun Hakman
Ankara – 1.Şubat 2008