şiir diline hangi keklik kalkışması katsak
yoksamaların ağzından lezzetli insanlar alırız…
hepsi beyin sofralarımızda bir süre meze gibi durur da
sonrası ne olur masallarına kalkışan keklik gibi kalır hayat…
çalılara mı girmiştir bu durumda keklikler
işte orada avlanır keklik av köpekleri havlamalarında
ilk varoluşunu yaşayan insan katliamlarına katışık avlar
en sevilen tazıların kulaklarının kesilmesiyle sonlanır…
“sheakespeare, sonelerle kulak zarımı patlatır”
bu av sonlarında…
kulaklarım sadece dudaklarıma yapışır bu durumlarda
ne diyeceğimi merakla beklerken beynimle yanıtlarım:
yokum ben ey insan !
insan…insan…insan…
hâlâ sen de mi yoksun?
Haldun Hakman
Ocak 19 2007 – Ankara
BEYİN AVI : KEKLİK VE TAZI SONELERİ
Kategori:Yazılar ve Şiirler