vişne bahçesinin
toprağı çürüdüğünde
mor gözlerle görülür
tüm vişneler
renksizleşir
vişne sevgisi…
göze yen|il|miş bir yumruk gibi
kaçar boğaza sözler…
kimse bilemez di ki o anda
yengi sözleri edilirken
vişneden dişler kamaşacak ve tam o sıra
güneş bahçeye düşecek!…
|Çehov, sanırım bu durumu en iyi bilendi…|
vişne bahçesinde
bir gece geçirmek gerek
paradoksu anlayabilmek için
vişne çürükleriyle dolu bahçede
ağacın üstündeki vişneleri düşünerek…
bir gece, sadece bir gece
yenilen|en| vişne olmak gerek…
|ağaçları sökmedikçe kökünden
kucağınıza kolayca yaslanmaz
ama toprak çürümüşse!…|
vişne meyvesini dalından koparmak bazen
insanı hayattan koparmak denli zordur…
tüm hoyratlığıyla boyar vişne, ağızları…
Haldun Hakman
Şubat-2007 Ankara
(*) Anton Çehov`a saygılarımla.
“VİŞNE BAHÇESİ”-(*)
Kategori:Yazılar ve Şiirler