BURNUM

1.

Slüetin en yakın ve en uzak ufuklarını yalayıp
duran yüreğim:

Ya yaklaş bana
ya da uzaklaşma benden
demenin
yararsızlığı
kocasa da sende…

Hiç olmazlanma bilinci gibi
dimdik dururum kendimdeki sende.

2.

Hangi yalazına dil vuracağımı bilmem mi ben
o şiir sevdalanmalarında?

İşte güzelliğin bağrına yeniden doğan
ve doğuranken bir kere daha
en eski işkencelerimin işkencecilerini
söküp atarım yırtık bir yaradan…

Tüm gözyaşlarımı
sevgililerimin eliyle silmek isterim şimdi
henüz kurumadan.

3.

Aşklarım yeniden aksın diye
sebil ederim de
kendimdeki çocuk burnum
akar yeniden….

Havadan yere düşer burnum.

4.

Bu kadar havaları kokladı ya…
işte o kokudan geçemem gene ya…

Dokunamadığım tenleri tenime giyer
tenimi koklar hep benim tenim
diye …

Tenimdeki gözeneklerin hepsi
gözlerini sevgiye açsın da ölmesinler
diye
diye.

Olsun;
varoluşumdaki sevgili sesleri çınlasın yeniden

Olsun;
varoluşumdaki sevgili sesleri çınlarken yeniden

Safa süren ölüm zifirisine yüreğimi batırıp
sevinçlerime
lokma doğrayayım.

4.

Bu ziyafetin adı aşkın birikmesi olsun
acıksın aşk yeniden
Acıksın tenimdeki kendi kokusuna…

5.


Burnum olmasa da
koklasın kendini
kurtulsun zifiri ölüm duygularından.

Haldun Hakman
23.2.2004 Ankara