ANONİM

sürüp giderdi saçların
ben kara kaşlarımı yitirirken
ânlarımda yâr
kısacıkken de sürer giderdi saçların
kara gözlerimdeyken yâr

yapılmaz ey yâr şimdi
en söze gelmenin eylemi
olsa olsa ölümdür o
sorulmaz gayrı neredesin
hiçliğin neresindesin diye
belki iyi misin…

koparılmış bilinçlerin
en ortasında dururken sen
çok sevdim
kendimi kırk yılda kırk kere
kopardım da
döne döne sevdim seni…

tüm toprakları toplayıp
kucağıma sarıp bohçaladım
anılarımdan gayrı
her şeyi sana bıraktım yâr…

topraklarımı yeniden seresin
güzel çiçekler çıksın
göreceğin her yerden
diye topraklarımı bıraktım.

hoşcakal yâr
hayatımdın
nefesim oldun
kimsin diye artık
sormuyorum yâr
artık bende
anonimsin…

yolu yok yâr yolu yok
gayrı sevmenin…

28.Kasım.2008
Ankara
Haldun Hakman