kopar liflerini sinirlerinin çık ey koca göğe
bakınca sarsılarak yere eğileceğin her yere git
sonraki saniyelerinde yıldırımlar yağsa aldırma
kafandaki en küçük noktayı nişanla oraya git sen…
târûmar olsun o sinek beyinli düşüncelerin her gece
sen kopar gecelerin siyahındaki lifleri oraya git…
bakma yanındaki insana çünkü henüz o tanrının çocuğu
yanılmaz sandığı bir dünyada doğmuş yanılgıların piçi…
kopar dünayadaki yanılgılarını taç yap kafana tanrı diye
git gidebileceğin en son yere ve hiç bir şey bırakma sen…
hey insan olamamış ama insan sıfatını kullanan sen
kopar tacını ve insan gibi git gideceğin yere, korkmadan ama…
çay toplarken bir kız gördüm, tanrıydı benim için o
hemen kayboldu tanrı sözünü kullandığımda ve unuttum
koca kafalı bir tanrının lâneti dolaşıyor üstümüzde
her sevgiyi, her kurtuluşu, her oluşu kendine kurban ediyor…
çayı içtim kızı ve tanrıyı birbirine bıraktım
beraber dualardaydılar, beraber duadaydılar, unuttum tanrıyı…
kızı unutmadım…
Haldun Hakman
16.12.2008 Ankara
KIZ ve TANRI
Kategori:Yazılar ve Şiirler