|Kucaklaşmadan ayrıldık,gittin
Zaman ötesi sınırların sessiz bekleyişleriydi bıraktığın…|
Sen ölesiye doyumsuz bir mavilikte açaçına
ben ölemeden doyumsuz bir maviliğin koynunda…
Bekleriz
sessizliği bekleriz şimdi…
Ellerime doldurduğum mavileri serpiyorum
geleceğin yolların tümüne her akşam…
Duraksız bir uçuş gibi sıyrılıyorum yalnızlığımdan…
Gülen kirpiklerimin kararlı uçuşlarında
sensizliği bekletiyorum…
Kırağı ıslaklığıyla uyandığım sabahların koynunda
koyun koyuna yatışlarımızı özleyip
bekletiyorum durulsun diye…
Sırasız dizilmiş o kaç sevgi
boy ölçüşebilir işte şu sırasız özlemimle…
Kaç deniz,kaç martı,kaç balık delirebilir
sevginin bu vurgun yemiş derinliğinde…
Kaç dalgıç dalabilir burdan karalara…
Ben ki ölemeden bir mavinin koynunda
çırpınırım şimdi yüreğimde…
Milyonlarca delirir ve sorarım :
Kısa bir aralıktı bu ne kadar uzun sürdü…
Onurladığım sevginin kısa kanat uçuşlarında
buruk ve acı bir sevinçle delirerek…
Kuşlara ve hayata
kıskanç bir yük gibi binerek gelirim şimdi
ve hep deliririm burda bir başıma…
Kaç saat
kaç dakika
kaç saniye daha…
bilmeden uçarım sonsuz deliliğe
ve geleceğin yollara.
Haldun Hakman
14.3.83
SONSUZ DELİRME
Kategori:Yazılar ve Şiirler