GÜNBATIMINDA DENİZ

Sizi seviyorum
Siz şiirde aşksınız
Aşkta şiir ve sonrasız
sevgililersiniz!
…

Ne yapsam ellerimde kalmıyor
Dalgın hali denizin aklıma dalmıyor
Deniz kızıyla bir balık bir kerede zıplıyor
Gövdesi insan, gövdesi insan, gövdesi insan
Gibi
Aklıma sıçrıyor…

Eftelya benim çadır tiyatromda
Mahzun ve denize küsmüş gözleri aklımda
Onu çağırıyor sanırken
Kalbim ağrıyor denizimde…

Bu denizlere çok sıçradı aklım
Diyemem aklım denizken…

Ve ben deniz kızının sevgi yüreğinden gördüm
Kendim denizken
Sonsuz dalgalarına vurulduğum bir sesi
Aklımdan silemezken…

Gitme ne olur kal yanımda diye söylemek
Hepsi buydu aşkın sonu ve başlangıcı ilk söylenendi…

Olmazlanınca aşk hiç gelmeyecek
Seni hiç sevmeyecek
Sevemeyecek…

Sen bunu *Siren* seslerinden kaçtığında anladın
Sen bunu bana aşkında anladın
Aşk bir deniz kızını izlerken yedi vurgunu
Dalgıçlara düşmüş aklıyla.
…

Gel Poseidon!

Gel fırtınalarınla yar dalga dalga
Gönlümü kılıç keskinliğindeki
Belki ince bir zar gibi sessizliğindeki
Duygularınla yar!…

Yar sen benim konakladığım deniz
Ben senin içinde bir uçurum
Kalmaz aklında bir deniz eğer
Ben Seni sevmiyorsam…

Sen bana kalmamışsan
Denizimin ağrılarındaki
Günbatımımda…

Sonsuz aklım çıldırmaya koştu dediysem eğer
Sen varsın orda senden başka kimseyi sevmezmişim…

Ben denizimle başbaşa
Kıyımı izliyorum aşkla!…

Haldun Hakman
28.10.2000 Ankara

Günbatımıma…