HAYAT TUTUŞTURUR BILDIRCIN UÇUŞU

Nedir ki hayat
Bir somuna sıcacık koşuşan
Yalınayak çocuk mu yoksa?

Ya tutup alsaydın ördeğini elinden
Kıyıda çocuğun?

Hayat bir somun ve bir ördek mi
Süzülen anlar kadar kızarık mı?

Bir yüzkızartısı ile yaşasaydın ömrünce
Bir ördeğin yoksunluğuyla yüzseydi çocuk
İçine içine derin suların?

Acıksaydın
Bir de sevseydin hayatı?

Tüm çocukluğumuzu sevebilseydik çocuğun gözlerinde…

Utanç ezikliğini!

II

Başımı alıp gitmek isterdim uzaklara
Seninle ve ellerimle birlikte tüm uzaklıkları
İçimde yaşadım…

Koru ağaçlarının herbiri değin yalnız ve ayrık
Yaşasak isterdim…

Dalsak içine derinliğin, yüreğimizi daldırsak sevgi aşına
Kepçe gibi isterdim…

Hayatıma yakınma hakkını da nereden buldum şimdi
Nereden esti bu barış güvercinleri durduk yerde savruldu
Ani bir rüzgarla duygu doruklarına
Neden takla atmaz paçalı çocuk güvercinler?

Gidin artık uzağa
Fethedin Amerikayı!

III

Koman gitmesin uzağa
Bir çalı çırpı düzeni hayatım
Kibrit çakımı denli kısa yalazında
Koman sakın…

Ben tutkunum ömrüme
Kısa anlarda tutulmuşum insana
Ömrüm binlerce asır değin kısa
Sen insan koma ömrün gitsin uzağa
Sen insan ayrık ve savruk bıldırcın ötüşünü duyup
Koma avcılara lezzetli bir sofra tadı.

Hey insan
Sende ben
Bıldırcın uçuşuna dalmışsam
Çalı çırpı uçurur
Her kalkışım.

Haldun Hakman
27.01.1983 Ankara