devetabanım öldü en sonunda ağladım balkonumda kökleri kurumuş çölleri geçen su oldum gözyaşlarımda… karanlıklara yakarmadım gecenin ışığını gördüm insanda… insanın kendini görmesi yıldızların…
Yorum Bırakdevetabanım öldü en sonunda ağladım balkonumda kökleri kurumuş çölleri geçen su oldum gözyaşlarımda… karanlıklara yakarmadım gecenin ışığını gördüm insanda… insanın kendini görmesi yıldızların…
Yorum Bırakküçük ve fazla şeylere uğradı aklım kısaların uzmasıyla meşgul değilken vuruldum bir kurşun sesiyle başımdan… çevrilen bir kocakarı akşamı ya da sabahıydı erkenlenen…
Yorum Bırak|küçük ve kısa adımlarla yürüyen bilincin tarihsenmesine uğramış sonrasında kalabalıkların sesini dinlemeye yatkın aklın kısalmasına tahammülsüz bir biçimde amorfluğa isyan eden bilincin kendisine kendisi…| …
Yorum Bırakyara sonrasında canım acır öncesinde ölürdüm hep kırmızı bir tavşan yürek yara olup kanardı göğsümde… üç kanatlı olmak isteyen kuş gibi uçardım hayata hep…
Yorum Bıraksarı bakış küçüğü kırmızı kurdela takmış bir tohumcuk kendisini uzatmak için hayata yalvarıyor çiçeklenmişliği… koparılmışlığın başında esen yelcesine sallanır çiçek başı gelin olacakta taçlanacak…
Yorum Bırak