ABSÜRD ŞİİR

Korkunun önü arkası yok
Cesaretin sadece söylemi duruyorken ortalıkta
Yıkımların ardından dolaşmadan söylemeli
Yenilenecek hayatların özündeki söylemi…

Işıkların solduğu yerde yüreğini yak ve aydınlan
Eşitliğin bozulduğu yerde yüreğini söndürme…

Gizemine kanma, sular içip kanar insan susuzsa
Sonradan ayrımsadığı tek şey kuyudur bazen…

Yansımış güneşlerin gölgesi olmadığında
Kızarır yangın evleri bazen yaşanmışçasına…

Ölümlerin ertesine ay doğar, gecedir ne de olsa
Çığlıkların atıldığı ortamda insanlar kendini kurt sanır…

Fallarına bakar cinler gecenin, sabaha cinler kalkar
Gözünü boyar hayallerin, kalkıp mezarlık kurtları
Etlerine kalkışır, sanki bir daha et kalacakmış gibi
Sevişme akıllarının doruğunda…

Gölge oyunlarıyla meşgul akla vurulacak umut
Sanki zincir gibidir, sessizce dolanan boynumuza…

Arayışların boynu yoktur oysa
Boyun sadece akılla ölçülen uzunluktadır…

Yaprak dökümlerine ağlamış ağaçlar, sırf bu yüzden
Sonbahar olurlar..

Irmak serin su akışına sonbaharda hazırlanır,
Buz tutmuş kışların kardan adamlarını gönlüne koyar,
Üşümez, üşümez sevgi, üşümez hiç..

Önümüz kış,
Üşüyenler düşünsün…


Burada başlamayan burada bitmez.

Haldun Hakman
Sonsuz bir zaman. – Ankara