SEVGİ RACONU

Kaçıyor geceleri eniklenen açlığa duygu
Belki de aysarı görüp uluyor kendi acısına
Oysa duymamak için tıkanmış kulakları açıyor
Tornavida sesli ulumalara yatmış uysal köpekler
Dişlerinin dökülmesini bekler sanki bulacağı kemikler..

Raconudur sevginin belki de racon takmayan tulumbacı
Yangınını söndürmek için üstüne işer hortumuyla daha çok yakar …

Aklına belâ sevdalara söner, kıpkırmızı ağzını SU! ! ! ya açar…

Bu; delilik masalı desek olmaz!
Darb-ı mesel desek, ağzı açık ayran delisine döner aşk!
Hikayet-ül Küttap`ın yazdığı bir esmer gece olmasa da
Sabahlara yazılmadığı açık olan tül ve beyaz gül!

Araya bir de hayat eklesek iyi olurdu vesselam!

21.5.2002 Ankara
Haldun Hakman