KARA KARGA FIRTINASI !

kargaların da kırlangıç uçuşuna tanık olmuştum ya bir zamanlar…

seslerinden anlamıştım ya, kendi bozuk uçuşlarındaki seremoniyi bile duyarak!…

özlerindeki karga olma bilincinden yoksun olsalar da onlar…

anlamıştım…

bu sefer, burunlarını gökteki sevgiye çevirmiş gibiydiler tam…

“kara karga gâk dedi
çık şu ağaca bak dedi”

|kara karganın burnu boktan kurtulamazmış ya;
bu kara karga sürüsünün özel kargası burnunu gök sümbüllerine dönüp uçuyordu, her gâk sesinde bir sümbülü bokla temizleyip uçuyordu, sürüleşmeye en yatkın haliyle kendini karga-birey sanarak…|

kırlangıçların kargalara uymaması
ve tersinmemesi için durumun
ünledim:

kanatlarını sonsuza dek kapat
ve düş aklının düşüşündeki fırtınalara !

“kara karga gâk dedi
çık şu ağaca bak dedi !”

Haldun Hakman
Ankara – Ocak 2007