CEVİZ-AĞACI

Hayatın bütün sayfalarını açıp okumalı yeniden
Sararmış yaprakların kökenindeki ağacın öyküsünü
Kavak yeli esen bir gençliğin başını alıpta okumalı
Bütün gözleriyle bakabilmeli insan tam da bir ağaç kurdu
Oyarken beynini en derinlemesindeki acılarla…

Kızarmış gözlerin gözbebeklerini delirtmeli yüzüne hayatın
Koparıp atmamalı hiç bir sayfasını ama yazılmış bir hayatın
Bir tek satırını bile yitirmeksizin bakmalı acısına
Beyaz satıraralarında yazılmış olanları da okumalı hayatın…

Kaplumbağa gökyüzünde gecelerin yavaş ilerlemesine
Sabahın gelmeyecek gibi görünmesine hiç aldırmadan
Sevgilerin dibindeki toprağın azalmasını görerek
Fundalıklara dalmalı, oradan toprak yetiştirmeli, bereketli topraklar…

Kırık bir sazı kaldırıp fırlatmadan, onarmalı, türkülerin yadigârıdır o
Çalmalı, söylemeli en içten türkülerini bu toprağın, kulağını yakmalı
Sevgilinin…

|Sevgili bir topraksa
Su olmalı sulamalı
Sevgili bir suysa
Toprak olup uzanmalı…|

Cevizden çıkacak ceviz ağacı kadar
Sabretmeli, sabretmeli, sabretmeli…


Haldun Hakman