İçeriğe geç

DOSTLUK

tarih boyunca ufalanmış kayalardan ardakalan
kum tanesi gibi incelmiş rüzgâr fısıltısı kulakta
kalır ya, işte öyledir biraz yaşamak birlikte özgürce…

hiç bir zorunluluğa boyun eğmeyen
dere bitkisi gibi sarılır yatağına
dostluk aşkının merdiven yapraklısı…

SU!!! dur en önemli besini dostluğun
acıya bulanmış bir ünlemi olsa da
diğer ünlemlerinde yetişir yanıbaşına…

büyür bitkisi, serpilir yürek yürek tırmanarak…

Haldun Hakman
Ekim 2005 Ankara

Kategori:Yazılar ve Şiirler