Aşkeleştirisel

Sırasızlık duyumsayan bir belleğin
İçindeki kitabı açtım
Kahverengi gözlerle okumak gerekseydi
Diye düşünmedim
Gözlerim doğal uyumluluğu içeriyordu
Tam kitabı açtığım sıra…

Satırlarındaki tüm M harflerini topladım,
Mutluluk kokuyordu galiba,
Burnuma götürmedim,
Beynimdeki koku merkezine ulaştırdım yalnızca…

Birbirini zincirleme etkileyen hücrelerimden
Birdenbire boşalıverdi
Tüm birikimli kokular…

Hangisi neydi
Anlatımı bekleyecek denli
Seriliverdi ortalık yerde
Cambaz oyuncaklar gibi
Sıçramaya başladı…

Mavi sineklikle kovaladım
Gözümün önündeki tüm sinekleri
Kırmızı bir ışıkla boyanmış
Cibinliğin içinden baktığımda
Kendimi hem içeride hem dışarıda olmanın rahatsızlığında
Uykumun derinliğindeki kısa soluk alışverişlerinde buldum…

…

Kış uykusunun derin rehâvetine kapılmış bir yeni yaz uyananı
Bir gözkapağı açık kalmış, yarısı ölü bir bedenin kaslarıyla
Devimle ayağa sıçramanın yeniden duygusunu yaşamak
Zor olsa gerek diye düşündüğünde, tüm havayı bulutlar kaplamıştı…

…

Yanılsamaydı yağmur dolu karınlarındaki o sevici şişkinlikler
Bir türlü ıslanamayan kurak topraklı saksı çiçeğinin boyun büküşüydü…

Aslolan çiçeğin
Ne zaman kuruyacağına
Bakmaktan ibaret bir sürecin
Derinden gelen rüzgârlarla
Fısıltı gibi üflenmesiydi
Çocuk gözlerle…

Bakışın akışındaki harf değişiyor muydu
Anlamak için bakılmalıydı gözün içine
Ve açık, yalın, dürüstçe yanıtlanmalıydı…

…

Şimdi toplam alanı iki metrekare tutmayacak
Br düşünce mezarına,
Gövdeyi hapsetmişçesine
Küçük kımranmalar halinde kımıldıyor,
Acı…
Sevgi…

Beyin çizgisinin oysa hapsolmaya
Asla tahammülü olmadığından,
Ölüyor zannedilen duyguları
Sadece kırılganlıkta akan
Gözyaşları mı
S U! ! ! lar?

…

Bilinmezciliğe vardırmadan
Akşamın tüm renklerini
Ve abecelin tüm harflerini
Yeniden giydirmeli
Çocuk başa….

İşte gene geliyoruz asıl soruya,
N e r e d e y i z?
…

SU! ! ! lara mı gitmekteyiz yeniden?

Haldun Hakman
Sonsuz bir zaman Ankara