BİR GECELİK

bir an boşlukta kalıp ismini anımsamadan öylece oturmuş aykırılık
yatağa bağlanmış bir asiliğin kendi acısını çekemeden feryadında
elektrik vereceklerini sanıyor bir zihin kaymasıyla, manzara aynı
renk beyaz ancak üniformalar hangi renkte olursa olsun farketmiyor
akıl flaşları çakıyor peşpeşe ani boşlukları koynuna doldururcasına…

hayattan bir gecelik kopuş…
ertesinde yeniden hayatın gerçeği…

korkuyorlar sevilene bir şey olmuşçasına
her saniyede olup bitenlerin bir gecelik merakta toplanmasındaki korku…

korkuyorlar bildiğin temelli gitmesindeki o acı duygusundan…

Seviyorlar |ımı|
Özüyorlar…

Haldun Hakman