Sahici günlerin unutulmuş gözü
Bakış yıkanışında aydınlık anımsanan
Bir Koltuk yüzü denli eskimiş
Eski zaman duygular çırpıntısı
Kabarık yüreklere gönderme…
Öykü :
|Binbir yaşama duygusu içinde
Açılan kapılarda duruş
Göneyişi akciğerlerin
Havada asılı durmasıyla
Tek ağızdan çekilen sigara pasıyla
Asılmışlığın dili… |
Kırmızı ve ip astı kendini dedirten
Soluk salınım…
Ne zaman, kim yargılandı
Bildirmeden hangi uçaklar düştü
Kırağıya çok mu sertti topraklar…
Yağmur erkenden yağsaydı
Çatlaklar karışır mı, yumuşar mı bağrında…
Soruları sorduran bir bilicilik
Kıydırtıcı canların bir başına çekip gitmesi bahçeler arasına
Ve çiçekler, koklatıverişi kendini insana…
|N`olacak, ne olabilir bu çağda salıncağın sonu
Üstelik, gözleri yerdeki çakıllar denli çoksa ve saçılmış
Ya düşersem diye endişesi salıncak binenin…|
Gözler ezilir, ezik gözlerin düşüne dayanamam deyişi…
Ani toparlanışı sonra ve bir tek göz olup gözüme dikişi…
Bakışı ve yakıcılığı bir kış günü soğuğunda
Gece gündüz ayrılamaması duygusundan insanın…
|Ayrılamayışı
Uykuda bile
Bilisiz bakışı…|
Haldun Hakman
27.11.2003 Ankara
GÖZLERİ EZER
Kategori:Yazılar ve Şiirler