İçeriğe geç

ÇİÇEK + REFLEKS + ACI = Ç


-I-

Tüm sıcaklığıyla
İçtiğimiz
SU! ! ! gibi dostlar

Yoldaşların elinden
Aldığımız çiçeklerle
Yürüdüğümüz yol…

Gönlü güzel çatışmaların
Ardalanmamış
Her konağında
Adam gibi durduğumuz

SU! ! ! gibi yoldaşlar…

Evet işte şimdi burada
Bir an konaklamalı
Sözcüklere anlam giydirmek için
İnsan içimizi
Acıtmalı…

Acı dediysem bakmayın
Kızarmışsa göz
Sadece beyaza
Boyamaya uğraştıklarında
Acı bir refleksle siyaha boyanmaya
Başlar

Hey
Can acı
Gel
Sevgiyle
Yeter ki
Acıysan
Acıda duruyorsan

Acının ötesine geçmek
İçin gel…

|Yok ötesi özlemlere giydirilmiş acının… |

Gözlerine sürdüğüm
Maden kömürüyle bak bana
İşte öyle
Göçükteki madencinin
Özlediği hayatla bak…

Sular basmış aklınla bak
Ve ben içimden gideyim
Beyaza
Beyaz vurmaya
Beyazların karalarını ağartmaya…

Şimdi işte gelecek bir daha
Bu kaygısızca tartışıldığı sanılan hayata
Bir tek göz
Bir dev göz…

Tutuşturacak
hayatın en önemli o özünü
Bakarken,
Yedekteki doğal iki gözle
Işınlarken kendi tarih bilincini
Tarih bilincine…

Tutuşacak şimdi alevler
SU! ! ! larla
Yakılacak bir haşhaş tohumunun
Suikastinde
Vurulacak bir hançerle…

|ki göğsünü açtığın o acıda|

Ölmeye yatacak
Bilincin varabildiği o en son konağa
Bekleyecek ölmelerde
Yaşam düşünlerinin Ereğinde..

Gel sevgili ölüm…

|yaşamak gibidir ölmek diye|

Ç harfli ölümlerde

“Ölüm, Nereden ve Nasıl Gelirse Gelsin, Hoş Geldi Safa Geldi”

Demelerle…

-II-

|….. yılında …….bir ölü gibi yattığım anda
düşündüm bunları.. |

`Ben Ç…! `

Dünya
Senin gözlerine baktım
Ölmeden hemen önce
Mavi ışıklarınla uzaydan
Görülen en güzel şeydin
Bu güzelliği boyamalarına
Engel oldum ölerek
Gene ölerek
Ölerek evet…!

|güzelliğin saftı
yalındı
açıktı
dürüsttü… |

Sen gibiydi kısaca…

Bazısının vatan sevgisi dediği
Kimininse
İnsan sevgisinin doruğunda
Asırlar boyunca benimle birlikte,
Ölmesi gibiydi…

Enternasyonalin ciğeri gibi yani
İnsan böylesine sever der gibiydi
Ölümüm
Senin doğuşun gibiydi…!

Üç tane çiçek koydum,
Mezarına faşizmin,
Ben Ç .

Sen kimsin ey cüce, dünyanın
Eskimiş, kendinden menkul ısrarı
Faşizm çiçekleri koklamaz diye mi varsın?

Çiçekleri koparma, ölü çiçekleri koparma…

Çiçekleri dinle ey kendini parçalayan
İnsanı parçalayan, yetmez gibi, dünyadaki herşeyi parçalayan faşizm…

Çekimsizlikte ölecek olan…




Haldun Hakman
Ankara (Sonsuz bir zaman)

*Lübnan ve Gazze`de ölen tüm çocukların(çiçeklerin) ve Ç`nin anısına…bir tekrar şiiri.

Kategori:Yazılar ve Şiirler