ŞİİR GİBİ GEÇTİ SAY ÖMRÜNÜ – ZAMAN DİLİ İLE BİR SÖYLEŞİ

Şiir gibi
Geçti say ömrünü…

Onlarca yıl
Aktı say SU!!!ları…

Geride kalan kumları
Saymaya çalışma
Sayamazsın…

Galaksilerce çoktur
Kumlar…

II.

Senin aklındaki
Benekler gibi
Küçücük elektronik devreler
Beyninde…

Gittiğinde geldi say
Ama sayma aklını
O berrak SU!!!larla…

Sadece ak ve temizle
Akıldaki o bulanıklığı…

Git!
Gel!
Gel Git!
Gel Git!

Ay çekimi
Ömrün…

İşte şimdi
Yarım asır oldu yaşın
Neredeyse…!

Dünyaya düşen bir ay çekimi gibi ömrün…

III.

Üç Şubat Bindokuzyüzellibeş sana ne hatırlatır?
Doğumunu mu?

Yoksa tüm yaşamlarda yeniden doğmak için
Her seferinde ölümünü mü?…

Doğdun mu? Öldün mü? Doğdun mu? Öldün mü?
Ne doğup ne öldün mü?
Dalgaların üstünde hiç gezdin mi sen çocuk?…

Okyanusları boyayacak denli kızarık gözlerle
Maviye hiç baktın mı çocuk
Gözbebeklerinin akını kızarta kızarta?

İşte hepsi bir galaksiden ardalanmış duygularla
Sönen yıldızların ışığından kalan gözbebekleri
Kızartısı gönüllerin deyip de
geçtin mi senden yeniden kendinden?

IV.

Sen kimsin çocuk?
Seni kim kıldı bu akıllar?

Akıllara sezâ çocuk
Varsa serde hala çocukluk
Doğur da seni, göreyim seni yeniden!

Doğur, doğur, doğur…doğur ma ama
Kendin olmayan düşüncelerden…!

Aktı zaman, vardı zaman, geldi zaman
O küçücük anlardaki sevgiye vurdu zaman…

Kendini boşladığında kalkıştı sevgiye
İçindeki zaman, ey çocuk yüreklere aşık
Şiir çocuk!!!

Sen aşksın, aşk şiir, şiir sensin!!!
Şiir sensin, sen aşksın, aşk şiir!!!
Aşk şiir, şiir sensin, sen aşksın!!!

V.

Çocuk, büyüme ama bunu bil hep!

Doğum günün kutlu olsun kocaman çocuk!
Sana tüm sevgililerini getirdim, yanıbaşına…

Doğum günün kutlu olsun kocaman çocuk!
Sana tüm sevgililerini getirdim, yanıbaşına…

VI.

Ben senin sadece zamanındım oysa sen
Tüm sevgililerini yığmamı istedin yanıbaşına…

Dileğin yerine geldi ey kocaman çocuk!
İyi ki doğdun sen çocuk, zaman diliyle, iyi ki doğdun!
Zaman seni hep sevdi çocuk, bilesin bunu…

VII.

Bilindi ey zaman!
Bilindi hep!

Çocuk yüreklere gidildi hep!

Hep ama hep dalgaların üstünde
Hep ama hep gidildi sevgiye…

Gidilecekti ve gidildi!!!

3.2.2004 Ankara
Haldun Hakman