HERGÜN YENİDEN ASILMAK DENİZİ

başı ilmeğe geçmiş adama soru sorulursa ne olur:
ayakları yere vuracaktır birazdan da; kimse bilmez…

idamlığa soru sorulduğunda sorgucular ne bekler:
göz seyirmesi, adale titremesi, ayakların geri geri gitmesi!

ya hiçbiri beklendiği gibi olmaz ise,
idamlık hele devrimcinin hasıysa
işte has devrimciyi o zaman her yerde
bir kere daha asarlar
ayakları yere vurduğunda!

dünyada başı yerçekimiyle eğilmiş
baş üstü duranlardan değildirler
kendini ayaklarının üzerine diken düşünceye bilinçle gönül vermiş idamlıklar
her zaman aramızda gezmiyor diye…

düşünenler de mi var hâlâ dünyada!

ayaklarının üzerine her gün basanlar
her gün yeniden asılıyor
boyunlarında bir ilmekle yaşamanın acısına başkaları ağlarken…

ağlamaklar nicedir
kafalar yere bitişikken hâlâ…

dikilin artık
dikilin ve ayaklarınızla itip yerçekimini
uzaya doğru başınızı dikin artık
yerle yeksân olup, kara topraklara yatmayın gayrı!

dirilin düşüncelerinizde ve duygularınızda
çocuk gibi koşturun bilinçli sevgilerinizi…

sizin içindir bu denizler, bunca SU!!!

Haldun Hakman
Ankara -6 Mayıs`a az kala 2007…